Opis
Dla kogo
Vese microbiotic dedykowany jest dla wszystkich osob które cierpią na niewydolność żylna , niewydolnością żył miednicy mniejszej , obrzękiem tuszczowym oraz mają inne patologie lub stany które mogą przeciążać układ naczyniowy lub dla osób u których mogą występować predyspozycje genetyczne do niewydolności żylnej.
Działanie Vese Microbiotic
Vese Microbiotic zawiera starannie dobraną grupę 9 bakterii i prebiotyku odgrywającą kluczową rolę w procesach których zaburzenie może przekładac się na zaburzenia hormonalne i przeciążenie układu naczyniowego. Wydaje się że to właśnie zaburzenie mikrobioty jelitowej i jej patologiczny rozwój odgrywa istotną rolę w procesie doprowadającym do przeciążenia i w konsekwencji uszkodzenia układu naczyniowego
Wpływ na metabolizm estrogenów – odkrycie które może zrewolucjonizować podejście do niewydolności żylnej
Estrogeny wpływają na patofizjologię niewydolności żylnej poprzez osłabienie struktury ściany żył i zmniejszenie napięcia mięśniówki gładkiej, co sprzyja ich poszerzaniu i zastojowi krwi. Hormony te modulują ekspresję kolagenu i elastyny, zaburzając równowagę między degradacją a syntezą składników macierzy zewnątrzkomórkowej. Estrogeny mogą także wpływać na funkcję zastawek żylnych oraz promować stany zapalne i dysfunkcję śródbłonka. W związku z tym zaburzenia poziomu estrogenów wydają się odgrywać kluczową role w patogenezie niewydolności żylnej
Estrobolom – kluczowy czynnik w roli bakterii w patofizjologii zaburzeń hormonalnych
Mikrobiota jelitowa odgrywa kluczową rolę w metabolizmie estrogenów poprzez tzw. estrobolom – zbiór genów bakteryjnych kodujących enzymy metabolizujące estrogeny. Najważniejszym z tych enzymów jest β-glukuronidaza (GUS). Estrogeny, po wyprodukowaniu głównie w jajnikach, są unieczynniane głównie w wątrobie i przygotowane do wydalenia z żółcią do jelit. W jelicie, bakteryjne enzymy GUS mogą z powrotem „ odtwarzać „ nieaktywny estrogen do formy aktywnej i uwalniając aktywne estrogeny (np. estradiol, estron). Te wolne estrogeny mogą następnie zostać ponownie wchłonięte do krążenia (krążenie jelitowo-wątrobowe), wpływając na ogólnoustrojowy poziom hormonów.
Zaburzenie równowagi bakterii jelitowych może prowadzić do zmian w aktywności estrobolomu. Dość dobrze jest to pokazane u pajentek z endometriozą. Badania sugerują zwiększoną liczebność bakterii produkujących GUS w jelitach oraz podwyższoną ekspresję GUS w samych ogniskach endometrialnych. Zwiększona aktywność GUS prowadzi do podwyższonypoziomem krążących estrogenów. Zwiększony poziom estrogenu może powodować je wzrost i przetrwanie ektopowych ognisk endometrialnych, nasila stan zapalny i przyczynia się do progresji niewydolności żylnej.
Bakterie zdolne do produkcji GUS należą głównie do typów Firmicutes i Bacteroidetes, a także Proteobacteria.Zmiany w proporcjach tych grup bakteryjnych w przebiegu dysbiozy mogą bezpośrednio wpływać na całkowitą aktywność GUS w jelicie.
Fruktooligosacharydy (FOS) – naturalne wsparcie dla mikroflory jelitowej i odporności
Fruktooligosacharydy (FOS) to rodzaj prebiotycznego błonnika rozpuszczalnego, który nie jest trawiony przez ludzki układ pokarmowy, ale stanowi doskonałe źródło pożywienia dla korzystnych bakterii jelitowych, takich jak Bifidobacterium i Lactobacillus. Dzięki fermentacji FOS, bakterie te wytwarzają krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe (SCFA), w tym maślan – kluczowy związek wspierający zdrowie jelit. Maślan dostarcza energii komórkom nabłonka jelitowego, wzmacnia barierę jelitową, pobudza produkcję śluzu i może zmniejszać przepuszczalność jelit, ograniczając w ten sposób stany zapalne i nadreaktywność immunologiczną.
FOS wykazują także działanie immunomodulujące – SCFA aktywują receptory w komórkach odpornościowych i stymulują rozwój limfocytów T regulatorowych, które zapobiegają nadmiernym reakcjom zapalnym. Co ciekawe, FOS mogą również wpływać na poziom estrogenów poprzez zmniejszenie aktywności enzymu β-glukuronidazy w jelitach – to może być istotne dla kobiet z endometriozą lub zaburzeniami hormonalnymi.
Zbawienne kultury bakterii
Wpływ wybranych szczepów probiotycznych na niewydolność żylną miednicy
Coraz więcej danych wskazuje, że mikrobiota jelitowa, a dokładniej stan jej równowagi (eubiozy), ma istotne znaczenie w patogenezie przewlekłej niewydolności żylnej miednicy. Zaburzenia mikroflory mogą sprzyjać stanowi zapalnemu poprzez translokację endotoksyn (np. LPS) z jelit do krwiobiegu, uszkadzając śródbłonek żylny i pogłębiając dolegliwości bólowe. Probiotyki — żywe, korzystne mikroorganizmy — poprzez wzmacnianie bariery jelitowej, produkcję krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych (SCFA) i modulację odpowiedzi immunologicznej (zwłaszcza osi Th17/Treg), mogą mieć realny wpływ na ograniczenie objawów i mechanizmów niewydolności żylnej. Poniżej przedstawiam opis działania wybranych szczepów bakterii w kontekście ich potencjalnego zastosowania w terapii niewydolności żylnej miednicy.
Lactobacillus acidophilus
Szczep ten wykazuje właściwości przeciwzapalne i immunomodulujące. W badaniach klinicznych wykazano jego zdolność do zmniejszania dolegliwości bólowych u kobiet z endometriozą, co sugeruje jego potencjał także w niewydolności żylnej. W modelach zwierzęcych suplementacja L. acidophilus obniżała poziomy cytokin prozapalnych (IL-6, TNF-α) i poprawiała integralność bariery jelitowej poprzez obniżenie poziomu zonuliny. Bakteria ta wpływa również na obniżenie stresu oksydacyjnego oraz wspiera zdrowie śródbłonka naczyniowego. Może redukować translokację LPS, ograniczając tym samym przewlekły stan zapalny towarzyszący niewydolności żylnej.
Lactobacillus gasseri
L. gasseri stymuluje produkcję IL-12, co promuje odpowiedź immunologiczną typu Th1 i może ograniczać nadmierną aktywację szlaku Th17. W badaniach na modelach endometriozy wykazano, że szczep ten redukuje objętość zmian endometrialnych i łagodzi ból menstruacyjny. Poprzez modulację mikrobioty jelit i zmniejszenie ekspresji cytokin zapalnych może mieć korzystny wpływ na śródbłonek żylny i zmniejszać objawy bólowe w niewydolności żylnej. Jako producent SCFA, pośrednio wspiera barierę jelitową i równowagę immunologiczną. Potencjalnie ogranicza także aktywność β-glukuronidazy, co może mieć znaczenie przy współistniejącej endometriozie.
Lacticaseibacillus rhamnosus
Ten szczep znany jest z działania przeciwzapalnego i regulującego mikrobiotę pochwy oraz jelit. Może przywracać równowagę między patogenami a pałeczkami kwasu mlekowego, co zmniejsza ryzyko przewlekłych stanów zapalnych w miednicy. Wpływa na barierę jelitową, poprawiając jej integralność i zmniejszając translokację LPS. Jest również badany w kontekście zespołu jelita drażliwego (IBS), który często współwystępuje z niewydolnością żylną. Poprawa mikrośrodowiska jelitowego może pośrednio wpływać na zmniejszenie objawów, takich jak ból i uczucie ciężkości.
Lacticaseibacillus casei
L. casei wykazuje silne działanie przeciwzapalne — redukuje produkcję cytokin takich jak TNF-α, IL-6 i IL-8. Wspiera barierę jelitową poprzez poprawę ekspresji białek połączeń ścisłych (tight junctions). Dodatkowo hamuje aktywację szlaków zapalnych NF-κB i STAT-1, co przekłada się na ograniczenie ogólnoustrojowego stanu zapalnego. W kontekście niewydolności żylnej może to mieć znaczenie dla ochrony śródbłonka naczyniowego i zmniejszenia miejscowego zapalenia. Może także poprawiać mikrokrążenie i ograniczać objawy bólowe.
Lactiplantibacillus plantarum
Ten szczep ma udokumentowany wpływ na poprawę funkcji śródbłonka naczyniowego oraz redukcję markerów zapalnych. W badaniach wykazano, że L. plantarum obniża poziomy IL-6 i innych cytokin prozapalnych, a także poprawia wydolność naczyń. Jako producent SCFA, wspomaga integralność bariery jelitowej i przeciwdziała translokacji LPS. W modelach endometriozy i chorób sercowo-naczyniowych jego działanie obejmuje także poprawę nastroju i modulację osi jelito-mózg, co może być korzystne dla pacjentek z niewydolnością żylną doświadczających przewlekłego bólu. Ma potencjał w terapii ukierunkowanej na redukcję zapalenia i poprawę mikrokrążenia.
Bifidobacterium breve
Szczep ten należy do naturalnej mikrobioty jelit niemowląt i dorosłych. W badaniach wykazuje korzystny wpływ na barierę jelitową oraz zdolność do hamowania patogenów. B. breve może również modulować układ immunologiczny poprzez produkcję SCFA i wpływ na aktywność cytokin. Ma pozytywny wpływ na homeostazę immunologiczną i zdrowie jelit
Bifidobacterium longum subsp. longum
Ten szczep jest znany z produkcji SCFA (zwłaszcza maślanu) oraz egzopolisacharydów, które wspierają zdrowie jelit i integralność bariery śluzówkowej. Jego działanie przeciwzapalne obejmuje obniżenie poziomów cytokin takich jak IL-6 i TNF-α oraz stymulację limfocytów Treg, co pomaga w przywracaniu równowagi immunologicznej. Ma również potencjał wpływu na oś jelito–mózg, co może przekładać się na poprawę percepcji bólu i redukcję objawów związanych z przewlekłym zespołem bólowym miednicy. W kontekście niewydolności żylnej może chronić śródbłonek przed uszkodzeniem i wspierać mikrokrążenie poprzez ograniczenie ogólnoustrojowego zapalenia.
Akkermansia muciniphila
Jest to unikalna bakteria bytująca w śluzie jelitowym, której obecność jest silnie związana ze zdrową barierą jelitową i niskim poziomem stanu zapalnego. A. muciniphila wspomaga produkcję śluzu i pośrednio wzmacnia połączenia między komórkami nabłonka, ograniczając przepuszczalność jelit. Wykazuje również działanie przeciwzapalne, obniżając poziom cytokin takich jak IL-6 i TNF-α oraz wspierając funkcję Treg. Jej obecność może zmniejszać translokację LPS, co ma istotne znaczenie w kontekście zapalnych mechanizmów uszkadzających śródbłonek w niewydolności żylnej.
Ligilactobacillus salivarius
Szczep ten, naturalnie występujący w jamie ustnej i przewodzie pokarmowym, wykazuje właściwości przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Może wpływać na mikrobiotę jelitową poprzez produkcję kwasu mlekowego i hamowanie wzrostu patogenów, co sprzyja przywracaniu eubiozy. Dodatkowo może stymulować odpowiedź immunologiczną w kierunku tolerancji, zwiększając poziom IL-10 i ograniczając IL-6 i TNF-α. W kontekście niewydolności żylnej jego działanie polegające na redukcji zapalenia i wspieraniu bariery jelitowej może mieć znaczenie w ograniczaniu translokacji LPS i łagodzeniu objawów bólowych. Jego immunomodulacyjny profil sugeruje potencjalną rolę wspomagającą w terapii chorób zapalnych miednicy.
